Goed nieuws! Sinds deze week ben ik de nieuwe blogger van 3voor12, hét muziekplatform van de Publieke Omroep. Elke twee weken blog ik over mijn ervaringen in de wondere wereld der muziek. In deze eerste blog lees je over mijn carrièreswitch van manager naar muzikant.

Middenin een economische crisis je baan als marketing manager vaarwel zeggen, om je volledig te kunnen richten op een carrière als singer-songwriter. Dat is precies wat Oliver Alexander eind vorig jaar besloot. In deze blogreeks geeft hij tweewekelijks een uniek kijkje achter de schermen: hoe ‘word’ je singer-songwriter en hoe ziet je leven er dan plotseling uit? Een kroniek van een beginnende professionele singer-songwriter die het in de grote muziekwereld wil gaan maken. Vandaag deel 1: de ingrijpende carrièreswitch.

Het is oktober 2012. Ik sta voor de deur van het kantoor van mijn manager. Ik ga hem vertellen dat ik per 1 januari stop met mijn baan als Marketing Manager. Niet om bij een ander bedrijf te gaan werken, maar om mijn leven een hele andere kant op te sturen: ik word singer-songwriter. Terwijl ik voor die deur sta, twijfel ik nog één laatste keer: weet ik het zeker? Ja, ik weet het zeker en ik ga het nu zeggen.

Aan dat moment ging een jarenlange voorbereiding vooraf. Eigenlijk heb ik daar nooit zo bij stilgestaan, maar al die jaren was ik naar deze stap toe aan het werken. Het conservatorium is altijd een serieuze studieoptie voor me geweest, maar ik koos toch het ‘veiligere’ pad van een studie Bedrijfskunde. Oftewel, goede kansen op de arbeidsmarkt en een niet verkeerd startsalaris. Het lag ook niet voor de hand om meteen na mijn studie Bedrijfskunde (4,5 jaar later) muzikant te worden. Waar had ik al die jaren dan voor gestudeerd?

Dus werd het een baan als Marketing Manager op een kantoor. Ik had het er erg naar mijn zin, maar mijn muzikale ambities verdwenen nooit uit beeld. De drang om mijn muziek en teksten naar buiten te brengen, maar ook de drang naar het onbekende avontuur, bleken groter dan mijn behoefte aan de veiligheid van een fulltime baan. Ik geef het liever nu alles wat ik in me heb, dan dat ik later als ik oud ben spijt heb dat ik het nooit geprobeerd heb.

Mijn beste vrienden wisten al een tijd dat ik van plan was om ‘de muziek in te gaan’, maar eerst moesten nog wat praktische bezwaren weggenomen worden. Je moet heel zeker van je keuze zijn, je moet wat financieel vet op de botten hebben en je moet ook een heel duidelijk plan hebben. Want wat betekent ‘singer-songwriter worden’ eigenlijk?
Inmiddels weet ik die vraag een stuk beter te beantwoorden dan vóór ik aan dit avontuur begon. Eén ding heb ik vanaf dag 1 in gedachten gehouden: ik benader het leven van muzikant als mijn eigen bedrijfje. Dat klinkt heel corporate en is ook wel logisch van een oud-Bedrijfskundestudent, maar ik zie niet in waarom een zakelijke aanpak niet samen zou kunnen gaan met de creativiteit en intensiteit van het schrijven en maken van muziek. Het één sluit het ander niet uit, de twee vullen elkaar juist aan.

Laat me dat uitleggen met een voorbeeld. Nadat het hoge woord in oktober vorig jaar eruit was, kon ik ‘officieel’ beginnen aan de voorbereidingen. Een echt business plan heb ik niet geschreven (zoals dat bij een bedrijf gebruikelijk is), wel heb ik alle plannen al dusdanig duidelijk geformuleerd voor mezelf dat ik weet wat mijn korte- en langetermijn doelen zijn. Wanneer wil ik mijn eerste muziek delen met de wereld? Wanneer wil ik het podium op? Hoe wil ik het daarna uitbouwen? En welke uitgaven moet ik daarvoor doen? Dat soort vragen had ik voor mijn eerste officiële dag als muzikant al voor mezelf beantwoord. Uiteraard komen zulke dingen nooit precies uit zoals je het had bedacht… maar het helpt wel om focus aan te brengen.

Ondertussen begon ik stukje bij beetje mijn vrienden, collega’s en kennissen meer te vertellen over mijn besluit. Een kleine groep was kritisch: hoe ging ik dat redden, zeker in deze economisch zware tijden? En gooide ik hiermee niet mijn carrièrekansen in het bedrijfsleven overboord? De meerderheid van mijn vrienden was echter meteen heel enthousiast en vond het een stoere move. Sindsdien heb ik een overweldigende steun van vrienden en kennissen gekregen. Vrienden die spontaan aanbieden om geheel belangeloos foto’s van me te maken, me te helpen met mijn website of me te introduceren bij mensen in de muziekindustrie. Heel mooi om te zien hoe je eigen enthousiasme zo kan overslaan op anderen, daar ben ik echt trots op en dankbaar voor.

Op 1 januari 2013 begon het avontuur pas echt en moest ik in de eerste weken vooral voorkomen dat ik in een zwart gat zou vallen. Je hebt immers opeens tientallen uren per week te vullen die tot vorige week gevuld waren op kantoor. Waar begin je mee? Daarover meer in deel 2 van mijn blog, over 2 weken te vinden op 3voor12 (en natuurlijk op de Oliver Alexander-website). Tot dan!

Deze blog verscheen eerder op de website van 3voor12.